Another week in Oakey Creek!

Maandag ochtend op tweede paasdag met Terry de Warrawick wei in om de hekken te controleren. Morgen hier vee drijven. Dus nu op de quad door het hobbelige terrein hobbelen. Hekken zagen er allemaal prima uit! En wat een verschrikkelijk grote weide! Dat wordt nog wat morgen.

In de middag heeft Ann mij op sleeptouw genomen om wat meer van de omgeving hier te zien. Het blijft bijzonder dat het ongeveer 40 minuten duurt voordat je met de auto op het asvalt rijdt ipv op de zandwegen. Ann heeft mij de enorme dam die hier in de buurt ligt laten zien. Het was een schitterend plaatje! Daarna nog naar de “stad” Monto geweest. Het is maar een klein plaatsje. Daar een biertje gedronken in de lokale pub. Wat tevens een drankwinkel is, kan allemaal hier.

Onderweg terug naar huis nog gezellig met Ann zitten kletsen.

Vooral over het feit dat ik er wel mee zou kunnen leven als de dichtsbijzijnde winkel een uur rijden is. Dat is op zich geen probleem. Maar een uur moeten rijden om naar je stamkroeg te gaan, dat gaat mij toch wel echt te ver! Vooral aangezien je dan ook maar 2 biertjes kunt drinken...

Ann moest hier hard om lachen.

Dinsdag ben ik dus met Terry gaan veedrijven. Met zijn tweeen en dat valt niet mee. Het was een behoorlijk grote kudde met vee. Volgens mij zo een 150 stuks. Toen eenmaal alles in beweging was de juiste kant op besloten er een paar koeien vandoor te gaan en de heuvel op te wandelen. Terry gaf aan dat ik ze achterna moest en ze terug naar de kudde moest drijven. Omdat mijn paardje Bondi het nog erg spannend vindt om alleen op pad te moeten, en ik ook een beetje, was hij wat bokkig toen we naar de ontsnapte koeien gallopeerden. Koeien terug bij de kudde gebracht en ik kwam er achter dat de portofoon die ik als een ketting om mijn nek had, was afgebroken... kwijt dus...

Niks aan te doen volgens Terry. Misschien vinden we hem ooit nog.

Eenmaal terug op de boerderij hebben we een groot gedeelte van het vee nog kunnen scheiden in de yard. Oude koeien eruit, die gaan naar de slacht. Dan de heffers er uit, dat zijn jonge koeien die nog geen kalveren hebben gehad. De stieren eruit en de kalveren naar een aparte paddock. Het werd donker, dus moesten we stoppen. We konden de nummers op de koeien niet meer lezen en zo kunnen we niet controleren of al het vee er is.

De volgende dag dus om act uur verder gegaan met de rest van het vee te scheiden. Er bleven 19 kalveren over die nog moesten worden geent, onthoornd en voorzien worden van een brandmerk en oortag.

Aangezien het een tijd geleden was dat ze deze kudde hier in de yard hadden gehad waren de kalveren al best groot en dus lastiger te onthoornen omdat ze een stuk sterker zijn.

Het was heel erg hard werken voor Terry, vooral aangezien hij geen beste knieen meer heeft. Het enige waar ik mee kon helpen was met het enten van de kalveren. Alles heeft dus een spuitje gehad van zuster Joyce. En ik mocht een kalf brandmerken voor de foto, haha!

Het onthoornen ziet er erg vreed uit. Dit wordt gedaan voor de veiligheid van de koeien en de veiligheid van de boeren. Terry brand eerst de hoorn een deel uit en knipt dan de hoorn weg. En omdat dit nogal met wat bloed gepaard gaat, schroeit hij de wond ook weer dicht. Een kalf hoefde niet, wat die had geen hoorns. Terry legde mij uit dat mensen, koeien zonder hoorns fokken. Dit om het makkelijker te maken. Maar, volgens Terry smaakt een watermeloen zonder pitten ook niet zo lekker als een met pitten en dat moest voor het koeienvlees ook gelden. Op zich logisch.. haha!

Daarna was het tijd om alle kalveren weer naar hun moeder te laten gaan, een voor een. En opschrijven welk kalf bij welke koe hoorde. Omdat de kalveren al heel wat ouder waren hadden Terry en ik verwacht dat dit wel een tijdrovend klusje kon worden, aangezien de kalveren niet meer zo nodig bij moeder hoeven drinken. Maar het verliep erg vlot, allemaal moeders kindjes deze kalveren.

Daarna de kudde, zonder de heffers en eenjarigen en jonge stieren, weer terug naar de wei gebracht. Er waren nog 2 stieren, Terry had de eerste al zover met de quad terug naar de wei gedreven. En ik reed achter de tweede stier aan.. op het gemak... heeeeeeeel traag.... haha! Spannend dus! Daarna de oude koeien die geslacht gaan worden nog achterna gezeten. Ik op Bondi en Terry op de quad. Geen idee waar de koeien heen moesten, maar wat is het toch heerlijk om in door het hoge gras te galloperen!

Daarna was het alweer avond en tijd om te eten en op tijd mijn bedje in. Nieuwe dingen doen zijn toch best spannend en ik merk dat het net wat meer energie kost, haha!

Donderdag was Ann al op tijd vertrokken naar haar hobbyclubje. Terry had veel last van zijn knie, hij was gister nog door een van de kalveren net onder zijn knie getrapt. Dus rustig aan vandaag. De poort van het hek moest nog wel gmaakt worden. En dat moest gelast worden. Ik heb ergens afgelooen dagen laten vallen dat ik weleens gelast heb. Dus.... Dat mocht ik laten zien. En, het leek best prima te gaan. Terry sloeg er met een hamer tegen aan en het metaal bleef netjes op zijn plek zitten. Totdat we het onderdeel weer aan de poort wilde maken viel het toch uit elkaar.... jammer.

Dus de “buurman” gebeld, want hij had een beter las apparaat. Even een uurtje in de auto heen, 15 minuten lassen en een uurtje terug. En de dag was alweer een eind voorbij! Haha! Verder niks gedaan zodat Terry zijn knie kon laten rusten.

Vrijdag boodschappen gedaan in Biloela en dat neemt heel de dag in beslag. Toen we klaar waren vroeg ik aan Ann of er nog tijd was om voor schoenen/laarzen te gaan kijken. Dus naar een ruitersport winkel gereden. En daar mijn eigen country laarzen gekocht. Wooohoo!! Haha! Nu hoor ik er wat meer bij! We aten laat want er zouden vrienden komen vanavond en die zouden blijven slapen. Die hadden eer ze hier waren er al zo een 1200 km op zitten. En dat alleen om naar wat paarden hier in de buurt te gaan kijken. Kun je het je voorstellen, met de vrachtwagen naar zuid frankrijk om naar wat paarden te gaan kijken en eventueel te kopen. Ik niet echt, maar ja!

Gezellig een biertje gedaan met deze mensen en ik ben op tijd naar bed gegaan zodat zij nog wat konden bijkletsen.

Zaterdag was rustdag en om vier uur zijn we naar een feestje gegaan. Met de auto uiteraard, nog even de buurman ophalen. En in de auto worden de eerste biertjes al open gemaakt, daar kan ik dan weer wel aan wennen!

Het was een gezellig feest, iedereen neemt zelf het een en ander aan eten en drinken mee en er was een varken aan het spit! Heerlijk! Wat live muziek erbij, prima avondje! Haha!

Rond half een waren we terug thuis. Vanmorgen de honden eerst gedaan rond zeven uur en toen lekker terug mijn bedje in! Vandaag is het zondag, dus nog een rustdag. Lekker lezen en genieten van het zonnetje.

Liam belde op naar Terry, dater een jonge koe van hem dood was. Nek gebroken. Dus hij ging het dier slachten en of dan het vlees hier in de koeling kon. Maar natuurlijk! Haha!. Zoonlief van een jaar of 11 kwam mee, had ook geholpen met de slacht. Normaalste zaak van de wereld! Haha!

Maar vanavond op tijd naar bed, want morgen wil Terry rond half acht vertrekken naar de andere boerderij. En dan moet ik de hondjes al gedaan hebben en moet mijn paard klaar staan. Dus om zes uur gaat het wekkertje.

Mijn laatste vier dagen hier gaan alweer in. Donderdag zetten Terry en Ann mij in Bundaberg af. Weer terug de bewoonde wereld in, waar ik mijn laatste weken van mijn reis kan gaan plannen!!!!

Xx